Wykresy obrazkowe biorą, swoją nazwę stąd, ze prezentowane przez nie dane liczbowe dotyczące badanej zbiorowości są, przedstawione za pomocą znaków lub obrazków (symboli) odpowiadających swoim wygla dem rodzajowi zbiorowości, która reprezentują. I tak symbolem oznaczającym samochody jest obrazek samochodu, ludność - sylwetka człowieka, lasy - obrazek drzewa itp.
Rysowanie symboli większych rozmiarów dla grup o większych liczebnościach nie wchodzi praktycznie w rachubę ze względu na trudność obliczania powierzchni figur o nieregularnych kształtach. Z tego względu za słuszną należy uznać zasadę prezentowania zróżnicowania liczebności poszczególnych grup szeregu statystycznego przez odpowiednia liczbę znaków - symboli identycznego rozmiaru.
Jeżeli, dla przykładu, sylwetka jednego ucznia ma reprezentować dziesięciu uczniów objętych badaniem i ujętych w szeregu strukturalnym lub dynamicznym, to dla grupy liczącej trzydziestu uczniów trzeba wymalować trzy sylwetki, a dla grupy liczącej stu dwudziestu uczniów sylwetek dwanaście.
Wykresy obrazkowe nie odznaczają się rachunkowa dokładnością. Nie to jest jednak dla nich najważniejsze. Ich celem nadrzędnym jest przyciągnięcie uwagi i skierowanie jej na prezentowane na wykresie zjawisko, co pośrednio przybliża do statystyki i jest czynnikiem jej popularyzacji. Wiele tego rodzaju wykresów spotyka się na rożnych wystawach.
Przemnażając (rys. 10) liczbę obrazujących badane zjawisko figur przez wielkość reprezentowana. przez jedna z nich, dochodzimy do wniosku, ze ludność w miastach w roku 1997 wynosiła około 24 min, na wsi około 15 min osób.