|
|
|
| Zegary kwarcowe |
[ Wikipedia ]
Rodzaj zegara, w którym do odmierzania czasu wykorzystuje się drgający kryształ kwarcu. Zegar kwarcowy został wynaleziony w 1929 przez Anglika Warrena Marrisona. Produkcja pierwszych elektronicznych zegarków kwarcowych z wyświetlaczem (wówczas jeszcze - z diodami LED) miała miejsce w latach 60. XX wieku.
Do obliczania czasu przenośny zegarek kwarcowy wykorzystuje kryształ kwarcu, który zasilany z baterii drga z częstotliwością 215 = 32768 Hz. Drgania wytwarzają impulsy elektryczne, które przechodzą przez zespół dzielników częstotliwości. Każdy dzielnik zmniejsza częstotliwość o połowę, by w rezultacie - po piętnastu podziałach - otrzymać jeden impuls na sekundę. Po każdym z tych jednosekundowych impulsów czytnik cyfrowy zmienia wskazanie na wyświetlaczu. Impulsy są również wykorzystywane do obliczania setnych części sekundy (w stoperze) oraz do obliczania godziny i daty. We współczesnych zegarkach na rękę do wyświetlania danych wykorzystuje się prosty, monochromatyczny wyświetlacz ciekłokrystaliczny LCD. Są to wyświetlacze o bardzo uproszczonej architeturze, przeznaczone zazwyczaj wyłącznie do wyświetlania cyfr. Każda cyfra powstaje z 7 segmentów.
Technologię kwarcową wykorzystuje się również w innych urządzeniach elektronicznych, jak np. telefony komórkowe, palmtopy, komputery.
W zegarkach kwarcowych sam mechanizm przekładniowy wskazówek poruszany maleńkim silnikiem elektrycznym jest identyczny, jak w omówionych wcześniej zegarkach mechanicznych. Źródłem zasilania jest maleńka bateria. Regulatorem jest kryształ kwarcu, drgający i wytwarzający impulsy elektryczne o określonej częstotliwości. Układ scalony redukuje tę częstotliwość do jednego na sekundę. Niestety, raz na rok lub dwa lata trzeba wymieniać cenną bateryjkę, która dodatkowo po wyrzuceniu byle gdzie zatruwa środowisko.
Automatyczny zegarek kwarcowy nie posiada baterii, którą zastąpił asymetryczny stalowy wahnik. Ma on kształt kręgu z wyciętą częścią. Porusza się wraz z ręką właściciela zegarka, zamieniając dowolny ruch ręki na ruch obrotowy w jedną lub drugą stronę. Ten, przez mechaniczną przekładnie przenoszony jest do generatora wytwarzającego prąd. Dalej wszystko odbywa się jak w konwencjonalnym zegarku kwarcowym.
 [ Na górę strony ]
|
|
|
|
|